ေရပြက္ပမာ........
ေတြ႔ေနက် မ်က္မွန္းတန္းမိယံုေလး..
သယ္ေဆာင္လာတဲ့ ဘဝလြယ္အိတ္ထဲ...
အမွတ္တမဲ့ ထည့္ထည့္မိေနတယ္....
ပခံုးတစ္ဖက္ေစာင္းတဲ့အထိေအာင္
အမွတ္သညာနည္းတုန္း....
အေနတတ္ရင္ အေသျမတ္တယ္တဲ့..........
အေနမတတ္ခင္ ခဏခဏ ေသႏုိင္လြန္းတယ္....
တလြဲတေခ်ာ္ ငါ့ေန႔ေတြက ...
ေကာက္ေၾကာင္းေတြ မွားမွားေနတယ္....
ေရွ႕ကို လွမ္းလွမ္းေမွ်ာ္ပီး...
တစ္လွမ္းလုိငါ့စိတ္ကူးေတြျဖ
ထံုးစံအတုိင္း လူးလိမ့္....
ေျမနီလမ္းက ရွည္ေနခဲ့တာလား...
အခုထိ ဖုန္နဲ႔ အသားမက်.....
စားသံုးဖုိ႔ေမ့ပီး ခူးခူးမိတဲ့ အသီးေတြ...
လက္ကမ္းေဝခ်ိန္က်ေတာ့....
မနက္ျဖန္ေတြ မႈန္ရီသြားလုိက္တာ....
လြယ္အိတ္ေလးပိုက္ရင္း....
ဒုိင္ယာ၇ီထဲေရးထိုးမွတ္သား.
ထပ္တူက် စာသားေတြ..........။
3 comments:
စိုင္းစိုင္းမြန္းေရ......
ကဗ်ာေလးကိုခံစားမိတယ္.....။
စကားလံုးတင္စားပံုေလးေတြလည္း ေကာင္းတယ္......။
အားေပးေနတယ္ဗ်ာ......။
မ်ားမ်ားေရးပါေနာ္ဗ်.......။
ခင္မင္တဲ့
ဏီလင္းညိဳ
သံပတ္ႏွင့္ သံသရာနဲ႔ ခပ္ဆင္ဆင္ရယ္...
ဟုတ္ ကိုလင္းညိဳေရ........
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်........ ေရးတာေတာ့ ေရးျဖစ္ေနမွာပါ....
ဒီသံသရာက မလြတ္သေရြ႕... ဒီရင္ဘတ္က ခံစားတတ္ေနသေရြ႕ေတာ့ ... စာလံုးေလးေတြ ခုန္ေပါက္ေျပးေဆာ့ေနဦးမွာပါ....
ကိုကိုေမာင္ေရ......
သံပတ္က ပိုဆုိးတယ္... ကိုယ့္ဟာကို ျပန္ျပန္ေပးေနတာ မလည္လည္ေအာင္......... း)
Post a Comment