အား... ငါ ဘာျဖစ္သြားတာလဲ...။ ငါ့ ဘယ္လက္တစ္ခုလံုး လႈပ္မရပါလား...။ ဟင္ မုိးရည္ေတြ ဘယ္က က်လာတာလဲ..၊ ငါ ကားထဲမွာမလား...။ ဘာလုိ႔ မုိးစုိေနပါလိမ့္...။ ငါ အခု ဘယ္မွာလဲ...။ ေဟာ ဥၾသသံေတြၾကားတယ္...။ လူေတြ ငါ့ဆီလာေနတယ္...။ ဟာ.... ငါ ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္တာပဲ...။ ငါ့ကို ေလာ္ရီကားႀကီး ဝင္တိုက္တာ..။ ဘယ္လုိမွ ထိန္းမရေတာ့လုိ႔ ငါ တစ္ျခားကားေတြ ဆင့္တိုက္မိတာပဲ...။ လမ္းေဘးက အရံအတားတုိင္ကုိသာ မတုိက္မိရင္ ငါ့ကား ဘယ္အထိ လိမ့္သြားမယ္မသိ....။ ကၽြတ္ကၽြတ္ကၽြတ္.. ငါ့ေခါင္းကလဲ နာလိုက္တာ...။ တစ္ခုခုနဲ႔ ေဆာင့္မိတယ္ထင္တယ္...။ အား...။ ဖုန္း ေလး မီးလင္းေနပါလား...။ မက္ေဆ့ခ်္ ဝင္တယ္ထင္တယ္....။ ငါ့ ေမာင္ေလးဆီကျဖစ္မယ္...။ ဟုတ္ႏုိင္တယ္.. သူနဲ႔ စကားခုနေလးတင္ေျပာေနတာ...။ ရာသီဥတုဆုိးလုိ႔ ဖုန္းက်သြားတာ...။ ဖုန္းေလးကို မလႊတ္တမ္း ကိုင္ထားမွပါ...။ ငါ့ကိုယ္နဲ႔ ကပ္ေနမွရမယ္...။ မဟုတ္ရင္ ေမာင္ေလးကို အဆက္အသြယ္ လုပ္လုိ႔ရမွာမဟုတ္ဘူး...။ အျမင္ေတြ ဝါးလိုက္တာ...။ အင္း... ငါ့ကို သယ္သြားၾကပီ...။ ဘယ္လက္က လႈပ္မရပါလား...။ နာလိုက္တာ..။ ကၽြတ္ကၽြတ္....။ ငါ့ကို ဘယ္ထဲ ပို႔ၾကတာလဲ...။ အေရးေပၚခန္းတဲ့...။ ေမာင္ေလး ဘာပို႔လာတာလဲ ၾကည့္ဦးမွပါ...။ ေအာ္ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္ပါတဲ့...။ သူအားပီတဲ့...။ ေမာင္ေလးေရ အမ အိမ္ျပန္မေရာက္ႏုိင္ေသးဘူးကြယ္...။ ငါငိုလုိ႔မျဖစ္ေသးဘူး.. ။ ေမာင္ေလး ကို မက္ေဆ့ခ်္ျပန္မွေတာ့ျဖစ္မယ္..။ မဟုတ္ရင္ စိတ္ပူေနလိမ့္မယ္...။ ဖုန္းမက်ခင္ေတာင္ ဂရုစိုက္ေမာင္းဖုိ႔ တဖြဖြ မွာေနတာ...။ အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္တယ္ဆုိတာကိုသာသိရင္ ရင္က်ိဳးလိမ့္မယ္...။ ငါ ေျပာျပလိုက္ရမလား...။ မေျပာလဲ သူသိမွာပဲ...။ အဲလို ဆုိ ပိုေတာင္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားလိမ့္မယ္...။ ေျပာျပလိုက္ပါမယ္..။ ဒါေပမယ့္ လက္က်ိဳးသြားတဲ့အေၾကာင္းေတာ့ မေျပာဘူး...။ အုိေက.. ေမာင္ေလးေရ အမ ဖုန္းမေခၚႏုိင္ေသးဘူး.. အက္ဆီးဒင့္ျဖစ္လို႔ အေရးေပၚခန္းေရာက္ေနတယ္... ။ ရပီ ဒီေလာက္ဆုိ...။ အင္း ငါ့ညာလက္ ေကာင္းေနေသးတာ ေက်းဇူးတင္ရမယ္...။ မက္ေဆ့ခ်္ပို႔လုိ႔ရေသးတယ္...။ .................။ နာလိုက္တာ...။ မက္ေဆ့ခ်္ေတာ့ပို႔လိုက္ပီ..။ ဆရာဝန္ေတြက ငါ့ကုိဘာလုိ႔ စစ္ေနတာလဲ...။ ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ ေမာင္ေလးဆီက မက္ေဆ့ခ်္ ခ်က္ခ်င္းဝင္လာတယ္...။ ဟာ တဲ့.. ပိ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ... ပိ အုိေကရဲ႕လားတ့ဲ...။ မအုိေကဘူးကြယ္...။ စိတ္ထဲကသာ ေျပာျဖစ္လုိက္တာပါ...။ လက္ကေတာ့ အုိေကပါတယ္.. ဘယ္လက္နဲနဲနာတယ္၊ ေနာက္ လက္ပင္းနဲနဲ နာတယ္... ဘာမွ မျဖစ္ဘူး ... မစိုးရိမ္နဲ႔လုိ႔ပဲ ရိုက္ပို႔လိုက္တယ္...။ မက္ေဆ့ခ်္ျပန္ဝင္လာတယ္... စိုးရိမ္ရလား၊ ႀကီးလား၊ ပိရယ္တဲ့....။ အင္း ေမာင္ေလး စိတ္တအား ပူေနတာကို ခံစားမိတယ္...။ ငါ ျမင္ေနတယ္ ေမာင္ေလးရယ္... ၊ ဒီရင္ထဲကေန ျမင္ေနတယ္...။ ေဟာ ေဒါက္တာေတြ လာၾကပီ.. ။ ငါ့ကို ခြဲစိတ္ခန္း ခ်က္ခ်င္း ဝင္ရမယ္တဲ့...။ အိမ္သားေတြကိုလဲ အေၾကာင္းၾကားထားတယ္တဲ့...။ ငါ့သားေလး စိတ္အားငယ္ေနေရာ့မယ္...။ အေတြးေတြကလဲ ေယာက္ယက္ခတ္ေနတာပဲ...။ ငါ့ကို ေမ့ေဆး ေပးပီးခြဲမယ္တဲ့...။ အရိုးကို ျပန္ဆက္ပီး ဝင္ေနတဲ့ မွန္စေတြလဲ ထုတ္ရဦးမယ္...။ ေမာင္ေလးေရ.. အမကို သတိရေနေနာ္...။ ေမ့ေဆးေငြ႔ကို ရွဴရင္း ေလာက္ကႀကီးက ေဝဝါးသြားတယ္...။
အင္း ဘယ္ဘက္လက္က မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာလုိက္တာ...။ ေလဆာနဲ႔ တစ္ခါတည္း ျပန္ခ်ဳပ္ထားေပးေပမယ့္ နာလိုက္တာ..။ ပတ္တီးထူထူေအာက္ကေန နာက်င္ေနတဲ့ ဒဏ္ရာကို ေတြ႔ေနတယ္...။ ဖုန္းထဲက ေမာင္ေလး ပို႔ထားတဲံ မက္ေဆ့ခ်္ေတြကိုေတြ႔တယ္...။ ေဟာ မတ္ျဖစ္သူ လာႀကိဳပီ...။ အိမ္ျပန္ရေတာ့မယ္..။ ေပ်ာ္လိုက္တာ..။ ဖုန္းကေတာ့ မုိးရည္နဲ႔ ထိပီးပ်က္သြားပီ...။ အသစ္ ဝင္ဝယ္မွပါ...။ မတ္ျဖစ္သူက လက္မခံဘူး..။ အိမ္ကို အရင္ပို႔တယ္..။ ေမာင္ေလး ေမွ်ာ္ေနေတာ့မယ္ ငါ့ကို..။ ငါ့ေမာင္ေလးကို အသည္းနစ္ေအာင္ ခ်စ္တယ္...။ သူ႔ကို ေပးေမွ်ာ္ေနလုိ႔မျဖစ္ဘူး... ။ အိမ္ျပန္ေရာက္ပီ...။ မတ္ျဖစ္သူက တြဲပီး အခန္းထဲ ပို႔ေပးတယ္...။ ညာလက္ပဲ အားေတာ့တာ ေမာင္ေလးေရ...။ ႏႈတ္ဘြတ္ခ္ အေသးေလးကို ဖြင့္ပီး အြန္လိုင္းတက္လုိက္တယ္...။ ေမာင္ေလး ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ ေပးထားတဲ့ အေကာင့္ေလးနဲ႔...။ ထင္တဲ့အတုိင္းပါလား..။ အြန္လိုင္းမွာ ေမာင္ေလးကိုေတြ႔တယ္..။ အား ေခါင္းက ထုိးလုိက္တာ...။ ေမာင္ေလး ေမးေနပီ..။ လက္က်ိဳးတယ္ဆုိတဲ့...။ မ်က္ရည္ေတြက ဘာလို႔ ခ်က္ခ်င္းဝဲတာလဲ...။ ငါမငိုဘူး..။ ေမာင္ေလး စိတ္ဆင္းရဲေတာ့မယ္...။ ပါးပါးေလး ေျပာလုိက္မယ္ အရိုးအက္တာပါလုိ႔...။ ေျပာျပလုိက္တယ္ ေမာင္ေလးကို၊ အရိုးအက္တာပါ.. ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး၊ ခြဲပီး ေလဆာနဲ႔ ဆက္ပီး ခ်ဳပ္ပီးသြားပီလုိ႔....။ ေမာင္ေလး သနားပါတယ္... ။ ငါေျပာတာကို ခ်က္ခ်င္းယံုပီး ေပ်ာ္သြားတယ္..။ အဟား ေမာင္ေလးရယ္ ပိလက္နာေနတာကို ခ်က္ေနေသးတယ္...။ နားေနေလတဲ့...။ ခ်စ္လိုက္ရတာ ေမာင္ေလးရယ္... ဒါေၾကာင့္ ..။ သူက ငါေဟာက္ရင္ ေၾကာက္တယ္...။ ေနာင့္နဲ႔ ေျပာရင္ အားရွိတယ္လုိ႔ ပိေျပာထားတယ္ေလ ဆုိပီး ေဟာက္လိုက္ဦးမွ...။ ထင္တ့ဲအတုိင္းပဲ သူ ၿငိမ္သြားတယ္..။ မေျပာရဲေတာ့ဘူး...။ လက္ကလဲ နာလိုက္တာ..။ ေခါင္းေတြကလဲ ကိုက္လိုက္တာ..။ ဒါေပမယ့္ ငါၿငိမ္လုိက္ရင္ ေမာင္ေလး သိသြားေတာ့မယ္...။ သူက လူလည္ေလး..။ ညာလက္တစ္ဖက္ကိုပဲ အဆင္ေျပေအာင္ သံုးရင္း ခ်က္ေနလိုက္မယ္...။ အင္း ခ်က္လဲ ခ်က္ခ်င္ပါရဲ႕ ေမာင္ေလးက အလုပ္မွာဆုိေတာ့ အလုပ္ပ်က္ေနဦးမယ္...။ ေပးနားလုိက္ပါမယ္...။
အား ေခါင္းေတြ ထုိးလိုက္တာ... ။ ဖ်ားခ်င္ေနသလုိပဲ...။ အဖ်ားတုိင္းၾကည့္ဦးမွ...။ ဟာ... ၁၀၄ ဆုိပါလား...။ ငါဘာလုိ႔ အဲေလာက္ ကိုယ္ပူေနတာလဲ...။ ေခါင္းေလွ်ာ္မိလုိ႔လား..။ မဟုတ္ပါဘူး...။ ေမာင္ေလးသိရင္ေတာ့ ငါ့ကို ဆူေတာ့မယ္...။ သူ သိေနတာ ခက္တယ္...။ ေျပာျပလုိက္မွပါ...။ ေျပာပီ ငါ့ကို...။ ေခါင္းေလွ်ာ္လုိက္လုိ႔ေနမွာတဲ့..။ ေနာက္ မေလွ်ာ္ရဘူးတဲ့...။ နားရမယ္တဲ့...။ အမ ေက်နပ္တယ္ေမာင္ေလးေရ... ။ အဲလို ဂရုစိုက္တာ ..။ ရွိေနတဲ့ ညာလက္ေလးတစ္ဖက္ကို အားျပဳပီး ေျပာေနရတာ အားမရလုိက္တာ...။ ဘယ္လက္ကလဲ ဘာလုိ႔ အခုထိေအာင္ နာေနတာလဲ..။ လက္ေခ်ာင္းေတြကလဲ လႈပ္လုိ႔ကို အဆင္မေျပ....။ ေဟာ ေမာင္ေလးေျပာတယ္.. ေစာေစာနားရမယ္တဲ့...။ ဘယ္ႏွစ္နာရီ အိပ္ရမလဲ ဆုိေတာ့ ဆယ္နာရီအိပ္ ေလးနာရီထတဲ့...။ အမ နားေထာင္မယ္ ေမာင္ေလး...။ တစ္ကယ္ဆုိ မင္းေလးနဲ႔ စကားေတြ မျပတ္တန္းေျပာခ်င္ေနတာ...။ ဒါေပမယ့္ နားမယ္..။ မနားလုိ႔ မရေအာင္ ေခါင္းေတြ ထုိးလို႔ ေမာင္ေလးေရ...။ မတ္ျဖစ္သူ သိသြားေတာ့ သူ႔ကို ေဆးရံုတန္းပို႔တယ္..။ သူ႔ေခါင္းကို စကင္ဖတ္တယ္...။ ဟာ.. ေသြးခဲေတြ႔တယ္တဲ့..။ ဒါေၾကာင့္ ငါ့ေခါင္းေတြ ထုိးေနတာကိုး...။ ေမာင္ေလး သိလုိ႔ မျဖစ္ဘူး...။ သူ အရမ္း စိတ္ထိခုိက္သြားလိမ့္မယ္...။ ငါလိမ္ရမယ္ ကေလးရယ္...။ စိတ္ေတာ့မေကာင္းပါဘူး...။ ဝင္လာတဲ့ မက္ေဆ့ခ်္ေတြကို ၾကည့္ရင္း ပါးျပင္ေတြ ပူေႏြးလာတယ္...။ ငါ့မ်က္ရည္ က်ျပန္ပီ ေမာင္ေလးေရ...။
နက္ျဖန္ ခြဲခန္းဝင္ရေတာ့မယ္...။ ငါ သတိ ျပန္လည္ခ်င္မွလည္မယ္...။ လည္ရင္လဲ အားလံုးကို မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိမယ္တဲ့...။ ေမာင္ေလးေရ...။ အမ ရင္ထဲမွာ ငိုေကၽြးေနတယ္...။ ဒါေပမယ့္ ေမာင္ေလး မသိေစရပါဘူး..။ စကားေျပာရင္း ေမာင္ေလးရဲ႕ ဂရုစိုက္မႈေတြ ခံစားရင္း ရင္ေတြ ပိုနာလာတယ္...။ ေမာင္ေလးကို အမ ညာပီး မသြားရက္ေတာ့ဘူး...။ ေမာင္ေလးေရ မင္းအမ မနက္ျဖန္ ခြဲခန္းဝင္ရမယ္...။ ထင္တဲ့အတုိင္းပဲ ေမာင္ေလးဆီက ေမးခြန္းေတြ တလစပ္ဝင္လာတယ္...။ သူသိေနပါလား..။ ေဆးရံု ျပန္တက္ရမယ္ဆုိတာကို... ေျပာလက္စနဲ႔ ေျပာလုိက္ပါမယ္ ေမာင္ေလးေရ..။ မင္းကိုေတာင္ မွတ္မိခ်င္မွ မွတ္မိေတာ့မွာ...။ ဘာတဲ့ ေမာင္ေလး ေပးမသြားရင္ အမ ဘယ္မွ သြားခြင့္မရွိဘူးတဲ့လား...။ ငါ့ကို ငိုေအာင္ လုပ္ေနတာလား ကေလး...။ မင္းကို မခြဲႏုိင္တာ မင္းေလး အသိဆံုးပါ ေမာင္ေလးရယ္...။ ငါ့ဘဝကလဲ ဆုိးလုိက္တာ...။ ငါ့ေမာင္ေလး လက္ထပ္ပြဲကိုေတာင္ ငါ သိပါေတာ့မလား...။ မေန႔က ေမာင္ေလးရဲ႕ ေကာင္မေလး အင္တာနက္ကေန ဖုန္းဆက္ေသးတယ္..။ အလိုက္သိလုိက္ တဲ့ေကာင္မေလး..။ ညီမေလးလုိ႔ပဲ ေခၚျဖစ္တယ္..။ ငါ့ညီမေလး ျဖစ္လာမွာကိုး...။ အား ေခါင္းေတြ ထုိးလုိက္တာ..။ ငါ ငိုေနပီ ေမာင္ေလးေရ...။ ဆယ္နာရီလဲ ထုိးေတာ့မယ္...။ အိပ္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့မယ္...။ ငါ မအိပ္ပါရေစနဲ႔ ေမာင္ေလး...။ ေမာင္ေလးကို ေျပာေတာ့ သူ နားလည္တယ္...။ စကားေတြ ေျပာေပးတယ္..။ ငါ့ကို ဖက္ထားေပးပါေမာင္ေလး...။ ငါ့လက္ေတြကို ဆြဲထားပါ...။ ငါ့ကို မလြတ္လိုက္ပါနဲ႔။ ငါ့ကို ဘယ္အေျခအေန ေရာက္ေရာက္ မေမ့လိုက္ပါနဲ႔...။ အရမ္းခ်စ္တယ္ ေမာင္ေလးေရ...။ အမတစ္ေယာက္ ရင္ကြဲသံကို မင္းလဲ နားလည္မွာပါ....။ ေမာင္ေလး အသံေတြ တုန္ေနတယ္..။ ဒါေပမယ့္ ငါေပ်ာ္ေအာင္ ဟန္လုပ္ပီး ေလသံကို ေပ်ာ္ထားတယ္..။ ေမာင္ေလးရယ္...။ ငါသိတာေပါ့...။ ငါ့ရင္ထဲမွာ မင္းကို အတုိင္းသားျမင္ေနတာေလ...။ အား ငါ ကိုယ္ခႏၶာ တစ္ခုလံုး မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...။ ညာလက္ေလးပဲ က်န္တယ္ ေမာင္ေလး...။ ဒါေပမယ့္ အားအင္ေတြ ျပည့္ေနတယ္...။ ဘာလုိလုိနဲ႔ မနက္ခင္းကို ေရာက္လာတယ္...။ ေမာင္ေလးေရ.. ငါ့ကို ေခါင္းေတြ ၿဖီးေပးေနတယ္...။ ေဆးရံုကို သြားေတာ့မယ္...။ အမကို အားေတြ ယူသြားမွရမယ္...။ ေမာင္ေလးေရ မင္းအသံေလးေတြ အမ ၾကားသြားခ်င္တယ္...။ မွတ္သြားခ်င္တယ္..။ ပရင့္ထုတ္ထားတဲ့ ပံုကို ၾကည့္ပီး အမ တိတ္တိတ္ ငိုေနရတာ ...။ ေဟာ လာေျပာပီ...။ ဖုန္းေခၚလိုက္မယ္...။ တစ္ဖက္က ေမာင္ေလး အသံကို ၾကားလုိက္မွ နာက်င္ေနတာေတြ သက္သာသြားတယ္..။ အင္း... လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေမာင္ေလးကို အမ ေျပာျပမယ္ေနာ္..။ အလာပသလာပေတြေပါ့...။ အဲလုိနဲ႔ ေဆးရံုဝင္းထဲ ဝင္လာတယ္..။ အမကို ေခါင္း စကင္ ထပ္ဖတ္မယ္ ေမာင္ေလး...။ ပီးရင္ အမကို ခြဲေတာ့မယ္...။ လက္မလႊတ္ပါဘူးတဲ့လား ေမာင္ေလး...။ အမ ဖုန္းခ်မယ္ေနာ္ ပီးမွ ျပန္ေခၚလုိက္မယ္...။
ဟဲလုိ...။
ဟဲလို ပိလား...
ဟုတ္တယ္ေနာင့္... ပိေခါင္းကို စကင္ဖတ္ပီးပီ...။ ေသြးခဲက ေသးတယ္တဲ့... ဒါေပမယ့္ ခြဲဖုိ႔ ဆရာဝန္ေတြနဲ႔ ပိ အကို နဲ႔ တုိင္ပင္ေနတယ္...။
ဟုတ္လားပိ.... ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ခြဲရမွာေပါ့ေနာ္....
အင္း ခြဲရမယ္ ေနာင့္...။ အခု ပိရဲ႕ ဆရာဝန္ လာေနတယ္....။ ခဏေလး ပိ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ဦးမယ္...
ေအာ့ ပိ ...
အင္း သူက ပိကို ခြဲစိတ္ေနစဥ္တစ္ေလွ်ာက္ လုိက္မွတ္ထားရမွာေလ...။ ပိက သူ႔လူနာဆုိေတာ့...
ေအာ့
အဲဒါမွ သူ အေၾကာင္းစံုသိမွာ...
ေအာ့ ပိ
ေဟာ.. ပိ ဆရာနဲ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာေနတယ္....
ဟုတ္လားပိ...
အင္း လာေနၾကပီ... အဟင့္... ဟင့္...
ပိ.....
ဟင့္... အဟင့္ ... ေနာင့္... အီး......
ပိ ရယ္.. မငိုပါနဲ႔.. ေနာင့္ တစ္ေယာက္လံုး ရွိတယ္ေလ...။ ပိေဘးမွာ ေနာင့္ တစ္ေယာက္လံုး ရွိတယ္ေလ.....
ေနာင့္ရယ္.. ပိကုိ ခြဲၾကေတာ့မယ္.. ေနာက္ဆယ္မိနစ္ဆုိ ပိကို ေမ့ေဆး ေပးေတာ့မယ္.... အဟင့္ ဟင့္....
ပိရယ္.. ေမ့ေဆးက ပိရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကိုပဲ ေပးႏဳိင္တာပါ...။ ေနာင့္က ပိရင္ထဲမွာေလ...။ ပိလက္ကို ဆုပ္ထားေပးတယ္..။ ေနာင့္ မလႊတ္ဘူး... ။ ပိ မွတ္ထား...။ ေနာင့္ ခြင့္ ျပဳခ်က္မရပဲ ပိ ဘယ္မွ မသြားရဘူး...
...................... ဟင့္ ဟင့္.............
ပိ... ေနာင့္တုိ႔ အတူတူ တိုက္ပြဲဝင္မယ္ေနာ္....။ ပိရင္ထဲက ႏွလံဳးခံုသံကို နားေထာင္ၾကည့္... သာမာန္ထက္ အားျပင္းတယ္သိလား...။ ဘာလုိ႔လဲ ပိသိလား..
......ဟင့္ ဟင့္...
ပိရင္ထဲမွာ ပိရဲ႕ ႏွလံုးသားက တစ္ခု ေနာင့္ရဲ႕ ႏွလံုးသားက တစ္ခု ႏွစ္ခုေပါင္းပီး ခုန္ေနတာပိ...
ပိ ဘာမွ မျဖစ္ဘူး... ပိခြဲစိတ္ခန္းထဲ ဝင္လဲ ေနာင့္ ပိနဲ႔ အတူရွိေနတယ္ေနာ္ပိ....
ေနာင့္ရယ္... အဟင့္... ဟင့္.......... ပိ သိတယ္ ေနာင့္ ....... ပိနားမွာ ေနာင့္ရွိတယ္ဆုိတာ...
ေအာ့ .. ေနာင့္ရွိတယ္ပိ... ပိကို ဘယ္မွ ေပးမသြားဘူး.....
ပိမွတ္ထား... ပိအံုးေနတဲ့ ေခါင္းအံုးဟာ ေနာင့္ လက္ေမာင္းပဲ...။ ပိ အိပ္ေနတဲ့ ေမြ႔ယာဟာ ေနာင့္ပဲ...။ ပိ ၿခံဳထားတဲ့ ေစာင္ဟာ ေနာင့္ ရဲ႕ လက္အစံုပဲ... ပိနဲ႔ ထပ္တူ ေနာင့္ ရွိေနတယ္ေနာ္ပိ..
ေနာင့္ရယ္.. ဟင့္...
ပိ စိတ္မပူနဲ႔ေနာ္..
ေနာင့္ရယ္ ဘယ္လုိျဖစ္ျဖစ္ ပိကို မေမ့ရဘူးေနာ္.....
မေမ့ဘူးပိ ... ပိရင္ထဲမွာ ေနာင့္ ထာဝရ ရွိေနတယ္.. ။ ေနာင့္ရင္ထဲမွာလဲ ပိ ရွိေနတယ္...။ ပိ ... အတူတူ တုိက္မယ္ေနာ္....
ေနာင့္ရယ္....
ေနာင့္ ေနာင့္ ပိကို လာေခၚေနၾကပီ...။ ပိသြားရေတာ့မယ္............ ေနာင့္ ေနာင့္.........
ပိ ပိ..............
ေနာင့္ ...................... (ကလစ္)
5 comments:
ဇာတ္ေကာင္ေတြရဲ႕ ေနရာကို
(မတ္ျဖစ္သူ ၊ အြန္လိုင္းက ေကာင္မေလး ) ဖတ္မိေတာ့
တကယ့္ျဖစ္ရပ္မွန္ကို ျပန္ေရးထားတာလို႔ ထင္လိုက္မိတယ္။။
ဟုတ္ပါတယ္ ကို ႀကီး ျမစ္.........
ျဖစ္ရပ္မွန္ေလးပါ.........
ေနာင္႔ႏွလံုးသားနဲ႕လက္ရွိေတာ႕အသက္ဆက္ေနဆဲပါ။
ေနာင့္ႏွလံုးသားနဲ႔ ထာဝရ အသက္ဆက္သြားပါ.......
ေအာင္ျမင္စြာခြဲစိပ္ျပီးေၾကာင္း...ေနာင္႔တို႔(...)ေလဆိပ္ကေနပိကိုေစာင္႔ၾကိဳေနေနာ္...ေနာင္႕ေပးေသာႏွလံုးသားနဲ႕အတူအေရာက္လာခဲ႕မယ္...
Post a Comment