ကမ္းပါး

အိပ္မက္ထဲက ႏုိးထလာခဲ့သလိုလား
ထင္မွတ္မထားတဲ့ ရက္စက္ျပတ္သားမႈေတြ
မုိးၿပိဳတာကို မွင္တက္မိေနတုန္း
စကၠန္႔ပိုင္းေလးထိကို စကားသံေတြ ခ်ိဳလြန္းေသးတယ္...

ေရပက္မဝင္ ေျဖရွင္းခ်က္ေတြက
မာနအရံအတားကို ေက်ာ္လႊားႏုိင္ျခင္းမဲ့တယ္
လက္ဖဝါးကို လွန္ၾကည့္တတ္ဖုိ႔
မ်က္ရည္ေတြ ႏွစ္ခ်ိဳ႕ရမွာလား.....

အရင္းခံ စိတ္ရုိးေလးနဲ႔
ဒူးေထာက္လုိ႔ ရုိက်ိဳးေနခဲ့တာ
အမိႈက္တစ္စလုိ ျပတ္သားခံရခ်ိန္ေတာ့
သမုဒၵရာလယ္ သေဘၤာေမွာက္သလုိပဲ.........

ရင္အဆံုးထိ ဖြင့္ေပးတာေတာင္
ေက်ာဘက္ထိ ေဖာက္ထြက္ရွာတတ္လြန္း
ခ်ခင္းစရာ ကုန္ခ်ိန္ထိေအာင္
ဒီပြဲက လွမလာခဲ့ဘူး.........

လႊမ္းၿခံဳကာ ခ်ည္ေႏွာင္ခံရင္း
အၿပံဳးကိုသာ ရိုးသားစြာဆာေလာင္ခဲ့တာ
မ်က္ရည္တာ က်ိဳးက်ခ်ိန္မွ
လမ္းခုလတ္မွာ ငိုေၾကြးမရတဲ့ဘဝ.....

ျမင္လွည့္စမ္းပါ ဒီရင္ထဲကို
နားလည္မႈကိုသာ ေတာင့္တခဲ့တာပါ
အၾကြင္းမဲ့တည္တဲ့ ေမတၱာထုမွာ
စကားလံုးအတုေတြ မသံုးႏႈန္းခဲ့ပါဘူး.....

အခု
ေခ်ာက္ကမ္းပါးေလးရဲ႕ အစြန္ဖ်ားမွာ
တုိးတိတ္စြာေတာင္းဆုေျခြေနယံု
မနက္ခင္းေလးေရ...
ေက်းငွက္ေတြ သာေနလဲ ငါ့ရင္နာေနတယ္...................။ ။