Saturday, October 10, 2009

အမွတ္တမဲ့...

ဒီေန႔ .....
မထင္မွတ္ပဲ ၾကားလုိက္ရတဲ့ သတင္းဆုိးတစ္ခု.....၊
မယံုၾကည္ႏုိင္ေလာက္ေအာင္ မထင္မွတ္တာေတြက ျဖစ္တတ္လြန္းတဲ့ ေလာကရယ္.....
ရုတ္တရက္ကို တစ္ျဖဳတ္ျဖဳတ္ေၾကြေနၾက....။
အဲဒီအထဲမွာ ဆရာလည္း ပါသြားတယ္တဲ့လား.....။
ကၽြန္ေတာ္ မယံုၾကည္ႏုိင္စြာ အံ့အားသင့္ နာက်င္ေနလုိ႔....။
ဒီကေန႔ပဲတဲ့.... ဆရာတစ္ေယာက္ ေလာကႀကီးကို အရြယ္ေကာင္းတုန္း၊ သန္တုန္းမာတုန္းမွာ ေက်ာခုိင္းထားလုိက္ပံုမ်ား....။
သခၤါရဆုိတာ သိေပမယ့္ အုိဆရာရယ္ ......
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေတြ႔ဆံုခဲ့တဲ့ အခ်ိန္က တုိေတာင္းေပမယ့္ အမွတ္ရစရာ၊ မွတ္သားစရာ အျဖစ္အပ်က္ေတြ စံုလုိ႔ေပါ့ဆရာရယ္....။
လက္ေထာက္ ကထိကအဆင့္ကို တက္တာမွ မၾကာေသး... ဆရာတစ္ေယာက္ ေလာကေပၚက ေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီတဲ့လား....။
မွတ္မွတ္ရရပါပဲဆရာ.... ထိပ္ဆံုး စတင္သိကၽြမ္းခြင့္ ရပံုက ထိပ္တုိက္ေတြ႔ခဲ့တယ္ေနာ္....။ ဂ်စ္ကန္ကန္နဲ႔ ဆရာ့ ပံုကို ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဖရက္ရွာေကာင္ေလးေတြ သိပ္ မၾကည္ခဲ့ဘူးေလ....။
ေမာင္မယ္သစ္လြင္ပြဲေတြလုပ္ရင္း ဆရာနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ အတြဲညီခဲ့တယ္ေနာ္....။
အဂၤလိပ္ေမဂ်ာမွာ ေျပးၾကည့္မွ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိတဲ့ ဆရာထဲက တစ္ေယာက္....။
ေမဂ်ာကို ခ်စ္လြန္းတဲ့ဆရာတစ္ေယာက္....။ မႏၱေလး ေက်ာင္းဆင္းျဖစ္ရတာကို ဂုဏ္ယူလြန္းတဲ့ ဆရာတစ္ေယာက္...။ အခုဘယ္ဆီေရာက္ၿပီလဲ....။
ငယ္ငယ္က ဆုိးတဲ့အေၾကာင္းေတြကို ေဖာက္သည္ခ်ရင္း ငယ္ဂုဏ္နဲ႔မလုိက္ ေပ်ာ္တတ္၊ သည္းခံတတ္တဲ့ ဆရာ....။
ေဒါသကို ၿမိဳသိပ္ၿပီး ကြယ္ရာမွာမွ ႀကိတ္ေပါက္ကြဲတတ္တဲ့ဆရာ....
ကၽြန္ေတာ့ကို ယံုၾကည္စြာနဲ႔ စာသင္ဖုိ႔ အားေပးခဲ့တဲ့ဆရာ....။
ကၽြန္ေတာ္ အားငယ္ေနခ်ိန္မွာ လက္တြဲေပးတတ္တဲ့ဆရာ....။
စာတစ္လံုးမွ မသင္လုိက္ရပဲ ဆရာတပည့္ အရင္းႀကီးျဖစ္ရတာ ကၽြန္ေတာ္ ဂုဏ္ယူတယ္ဆရာ....။
ႏွစ္တုိင္း တပည့္ေတြနဲ႔ တရုံးရုံး.... အလုပ္ကို အတူတူလုပ္တတ္တဲ့ဆရာ....။
အခက္အခဲေတြၾကားက မ်က္ႏွာမငယ္ရေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ့ဆရာ....။
သီခ်င္းဆိုတာ ဝါသနာႀကီးလြန္းတဲ့ဆရာ....။
လူေျဖာင့္ႀကီး ဆရာ....။
ဘီယာသိပ္ႀကိဳက္လြန္းတဲ့ဆရာ....။
အခုေတာ့ ဆံုးသြားၿပီတဲ့လား....။
ဒီေန႔ညေနကပဲ ဆံုးသြားၿပီတဲ့လားဆရာရယ္....။
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လာရင္ ဆရာ့ဆီလာၿပီး ဆရာႀကိဳက္တဲ့ ဘီယာ အဝတုိက္မယ္ဆုိတဲ့ စိတ္ကူးေတြ အခုေတာ့.......
အုိဆရာေရ....
ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္၊ ဘယ္ဘဝပဲေရာက္ေရာက္ ဆရာ့ကို ထာဝရ ဦးထိပ္ထား ဂါရဝတရားနဲ႔ အစဥ္ဦးညႊတ္ေနမွာပါ....။
ဆရာေရ....
ေကာင္းရာသုဂတိ လားပါေစ....
ကၽြန္ေတာ္ ျပဳဖူးသမွ် ကုသိုလ္ေတြကို အမွ်ေပးေဝပါတယ္....။
ေရာက္ေလရာက ဆရာတစ္ေယာက္ သာဓုေခၚႏုိင္ပါေစ....။
ကုသိုလ္ အမွ် ..... အမွ် ..... အမွ် ပါ ဆရာ......
ဒီစာေလးနဲ႔ ဆရာ့ကို ေနာက္ဆံုးအႀကီမ္ ကန္ေတာ့ပါရေစ......

လြမ္းဆြတ္ေၾကကြဲလွ်က္....

ဆရာ့ခ်စ္တပည့္...

စိုင္းစိုင္းမြန္း...

၂၀၀၉၊ ေအာက္တုိဘာလ ၉ ရက္ မြန္းလြဲပိုင္းတြင္ ေတာင္ႀကီး ေစာဝ္စံထြန္း ေဆးရံုေပၚတြင္ ကြယ္လြန္ အနိစၥေရာက္သြားေသာ ေတာင္ႀကီး တကၠသိုလ္ အဂၤလိပ္စာဌာန လက္ေထာက္ကထိက ဦးေမာင္ေမာင္ေလးအား ရည္စူး၍ ေရးသားသည္....

0 comments:

Post a Comment