တစ္ခါက
ဘ၀ဆိုတာ ေမးခြန္း
အစြဲ အစြန္း ကင္းကင္း တိုးထြက္လို႕
ခ်ားလ္ဟင္ဒီရဲ႕ ၀င္ရိုးေပၚ
ေႏြဦးလုိ ဖူးသစ္ လည္ပတ္
တစ္ခါက
ဘ၀ဆိုတာ ကိုလံဘတ္စ္ရဲ႕ေန႕
ျပင္းျပျပ အာသီသမ်ိဳးနဲ႕
သင္ရိုး ေတြတပ္ဆင္ထားတဲ႕ အေတာင္ပံနွင္ရာ
ပင္လယ္တစ္ဖက္ျခမ္းက အိပ္မက္ဆီ
စိတ္ကူး တုိ႕ ရႊက္တိုက္ ထြက္ခြါ
တစ္ခါက
ဘ၀ဆို တာ ဆင္ေသေကာင္ နားတဲ႕က်ီး
ခရီး တစ္ဆန္႕လုံးကိုယ္မွ်ားတဲ႕ တိမ္တိုက္မွာ
ကိုယ္႕ဘာသာ ျပန္အငိုက္မိ
ကမ္းမရွိ ေသာက ျပင္ လိႈင္း တံပိုးခြက္ထဲ
ဆယ္႕တစ္မီး ထိန္ထိန္ညီး ေမာဟိုက္
တစ္ခါက
ဒီလို တစ္ခါက ဘ၀ ဆိုတာ
ေဆာင္းလက္က်န္ ရြက္၀ါ လိုပဲ
တိုးထြက္ စိမ္းလန္း ခဲ႕ရသမွ်
ဖ်တ္ကနဲ ေႂကြက် လိုက္ဖုိ႕ပဲ လြယ္,, လြယ္ လြန္း....။
ကူးေလြ႕
31.07.2009
Friday,July.
0 comments:
Post a Comment