Friday, February 19, 2010

လြတ္လပ္ျခင္း



တစ္ေန႕သား...မွာဗ်ာ။မိဘေတြရဲ႕ တင္းက်ပ္တဲ႕ စည္းကမ္းေအာက္မွာ ေနရတဲ႕ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႕ေတြ႕တဲ႕အခုိက္မွာ သူ႕ရင္ထဲက သူေတာင္႕တ ငတ္မြတ္တဲ႕ လြတ္လပ္တဲ႕ ရွင္သန္ျခင္းအေၾကာင္း စကားစျမည္ေျပာျဖစ္ၾကပါတယ္။သူ႕စိတ္ကူး...သူ႕ဆႏၵေလး ထဲက လြတ္လပ္မႈ မွာ  အဆိပ္အေတာက္ ျဖစ္ေစေနတဲ႕ အေၾကာင္းအရာေလးေတြကတဆင္႕ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတဲ႕ လြတ္လပ္ျခင္းပါ။  လြတ္လပ္စြာ ကြဲလြဲ နုိင္ၾကပါတယ္ ခင္ဗ်ား။


လြတ္လပ္စြာ ေဖာ္ထုတ္ေျပာဆိုခြင္႕၊ ဆန္႕က်င္ခြင္႕၊ ေရးသားခြင္႕၊ ဝတ္ဆင္ခြင္႕စတဲ႕ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ လုပ္ကိုင္နိဳင္မႈ၊ျဖစ္တည္ခြင္႕ ရွိမႈ ကို တန္ဖိုးထား အသားေပးတဲ႕ ကိစၥရပ္ဟာ ကမၻာႀကီးကို တစ္ကယ္ အက်ိဳး ျပဳနိုင္ပါရဲ႕လား? ကၽြန္ေတာ္တုိ႕ လူေတြဆိုတာ တစ္ကယ္ပဲ လြတ္လပ္စြာေဖာ္ထုတ္ လုပ္ကိုင္နုိင္ခြင္႕ ရွိသင္႕သလား?လြတ္လပ္စြာ ေျပာၾက၊လုပ္ၾက၊ဝတ္ၾက၊ ဖန္တီးၾက၊ ေနထုိင္ၾကျခင္းအားျဖင္႕ မွ်တ ညီညြတ္တဲ႕ ကမၻာႀကီး တစ္ခု ကို တည္ေဆာက္ယူနုိင္ ၾကပါ႕မလား...?လူေတြရဲ႕ အကန္႕ အသတ္မရွိတဲ႕ ဆႏၵ အကြဲအလြဲေတြကို လြတ္လပ္မႈ ေပးလိုက္ျခင္းအားျဖင္႕...ဘာေတြ ပိုၿပီး တိုးတက္ လာမလဲ? 

လူေတြ ရဲ႕ အတုိင္း အဆမဲ႕ လြတ္လပ္ျခင္းဟာ ကမၻာႀကီးကို အျမဲ ျငိမ္းခ်မ္း ညီညြတ္ေစနိုင္လိမ္႕မယ္ လို႕ ကၽြန္ေတာ္က ေတာ႕ မယုံၾကည္ဘူး။  တစ္ခါတစ္ရံ ကိုယ္႕ လြတ္လပ္မႈဟာ တစ္ပါးသူကို ကန္႕သတ္ က်ဥ္းက်ဳံ႕ေစတတ္ပါတယ္။ဒါေပမယ္႕ လူတိုင္းက ဒါကို ေမ႕ေလ်ာ႕ ထားေလ႕ ရွိၾကပါတယ္။
စည္းနဲ႕ကမ္းနဲ႕ လြတ္လပ္ႏူိင္မွ တန္ဖိုးရွိတာပါ ။ စည္းမရွိ ကမ္းမရွိ ပရမ္းပတာ လြတ္လပ္တာဟာ ကိုယ္႕ရဲ႕ တန္ဖိုးကိုလဲ က်ေစသလို ပတ္ဝန္က်င္ကို အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္ေစပါတယ္ ။ လြတ္လပ္မႈ နဲ႕ အတူ တာဝန္ယူတတ္မႈ ဆိုတာလဲ ဒြန္တြဲပါေနပါတယ္ ဆိုတာကိုလဲ မေမ႕သင္႕ၾကဘူး ။ လြတ္လပ္မႈ ဆိုတာၾကီးကိုပဲ တြင္တြင္သံုးသံုးျပီး ကိုယ္႕လုပ္ရပ္ရဲ႕ ျဖစ္မႈပ်က္မႈ အေပါင္းကို တာဝန္မယူႏိူင္ျပန္ရင္လဲ အဲဒီ လြတ္လပ္မႈ ဆိုတာၾကီးက တကယ္ အဓိပၸာယ္ ရွိပါဦးေတာ႕မလား   ။

တစ္ခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ လြတ္လပ္ခြင္႕ ကို ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ႕ အတြက္ ၊ လြတ္လပ္မႈကို ငဲ႕ညွာရတဲ႕အတြက္ သူ႕ဆီက လာတဲ႕  ခ်ိန္းေျခာက္မႈကို  ထိထိေရာက္ေရာက္ ေျပလည္ေအာင္ မေျဖရွင္းနိုင္ၾကတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္။
ေျပာရမယ္  ဆိုရင္ေတာ႕...လူေတြရဲ႕လြတ္လပ္ခြင္႕ ကို အတုိင္းအတာတစ္ခုအထိသာ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႕သတ္မထားခဲ႕ရင္ ကမၻာႀကီးဟာ ဒီေန႕ဒီခ်ိန္ ထိ ေအးခ်မ္း ေနလိမ္႕မယ္လို႕ မထင္မိဘူး။အဲ....တခုပဲ အဲ႕ဒီလြတ္လပ္မႈကို ထိန္းခ်ဳပ္ပဲ႕ကိုင္ေပးတဲ႕  ကန္႕သတ္ခ်က္ဟာ မွန္ကန္ တိက်တဲ႕ ကန္သတ္ခ်က္ ( ဥပေဒ ) ျဖစ္ဖုိ႕ေတာ႕ လိုတာေပါ႕  ။

 
လြတ္လပ္မႈ ဟာ မေကာင္းဘူးလို႕ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာလိုပါဘူး။ လြတ္လပ္မႈကေန တိုးတက္ ျဖစ္ထြန္းမႈေတြ အမ်ားႀကီး သီးပြင္႕လာခဲ႕သလို လြပ္လပ္မႈကေန အဆိုး၊အပ်က္ ဘက္ဦးတည္တဲ႕ အေၾကာင္းတရားေတြလည္း တၿပိဳင္နက္ ေရာယွက္ ပါဝင္လာတာ ပဲ မဟုတ္လား။ေနာက္တစ္ခ်က္က အတုိင္း အဆမဲ႕ လြတ္လပ္ျခင္း ဟာ လူေတြရဲ႕ နဂိုရ္ ရွိရင္းစြဲ အရိုင္းစိတ္ကို ပိုၿပီး နိုးၾကား ေစတယ္လို႕ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ႕ ျမင္တယ္။ဥပမာ ရႈိးပြဲေတြမွာ ကခ်င္ ခုန္ခ်င္ စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္တဲ႕အခါ မ်ိဳး။

ကမၻာမွာ ထင္ရွားတဲ႕ ပညာရွင္ႀကီးေတြနဲ႕ ပညာရပ္ေတြဟာ လြတ္လပ္စြာေတြးေခၚ မႈေၾကာင္႕သာ ျဖစ္ထြန္းေပၚေပါက္လာခဲ႕တယ္လို႕ ေစာဒက တက္ေကာင္း တက္ နုိင္ပါတယ္။ သို႕ေပမယ္႕ သူတို႕ ရဲ႕ လြတ္လပ္စြာ ေတြးေခၚမႈကို သူတုိ႕ရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ ပန္းတုိင္က သာ ကန္႕သတ္ထိန္းခ်ဳပ္မထားခဲ႕ရင္ ေပၚေပါက္လာနုိင္စရာ မရွိပါဘူး။
 ဒီေနရာမွာ ကၽြန္ေတာ္ ဥပမာ ေတြ အမ်ားႀကီး မေပးလိုပါဘူး...။ ထင္သာ ျမင္သာ တဲ႕ အေကာင္းအဆိုး ေလးေတြ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ အနီးအနားမွာပဲ ျဖစ္ပ်က္ေနၾကတာ အလြယ္တကူ ျမင္ေတြ႕ေနနုိင္ၿပီးသားျဖစ္ၾကမွာပါ။အေရးႀကီးတာဟာ ကိုယ္႕လြတ္လပ္မႈ ကို ကိုယ္႕ဘာသာ တန္ဖိုး ထား တာဝန္ယူစိတ္ရွိၾကဖို႕ပါ။ကၽြန္ေ တာ္တို႕ဟာ ကိုယ္႕လြတ္လပ္မႈကို တန္ဖိုးထားသလို သူတစ္ပါး လြတ္လပ္မႈကိုလည္း တန္ဖိုးထား ေလးစားရပါမယ္။ ခက္တာက လူေတြဟာ လြတ္လပ္မႈကို အတုိင္းအဆမဲ႕ အာသာငမ္းငမ္း ငတ္မြတ္ေတာင္႕တၾကေပမယ္႕ ကိုယ္႕လြတ္လပ္မႈေၾကာင္႕ ျဖစ္လာနုိင္တဲ႕ အဆိပ္အေတာက္ေတြကို တာဝန္ယူကာကြယ္ဖို႕ ထိထိေရာက္ေရာက္စဥ္းစားထားၾကဟန္ေတာ႕ မရဘူး။

ကူးေလြ႕
19.02.2010
Friday,February.

***ဒီစာစုေလးျဖစ္ေျမာက္ေအာင္ ျဖည္႕စြက္ အႀကံဥာဏ္ေပးခဲ႕တဲ႕ ညီမေလးကို အထူးပဲ ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းပါ။***

Thursday, February 18, 2010

ေနထြက္ခ်ိန္

ရိုက္ခ်က္ေတြကျပင္းထန္တယ္..
...
ကေရာ္ကမယ္ အိမ္ငယ္ေလးထဲပုန္းခုိရင္း.....
ငါ့မ်က္ရည္ေတြ ရြာသြန္းၿဖိဳး...........

ၾကည့္ေနလဲ ျမင္ဖုိ႔ခက္တဲ့......
မေန႔ကလုိ ရယ္သံမ်ိဳးေတြ.........
ေရညွိတက္ရင္ဘတ္ေပၚကို......
စကားလံုးေတြနဲ႔ ထုတ္ခ်င္းခတ္.........
အဲဒီညက ငါအိပ္ေပ်ာ္ရဲ႕လား....

ေရစီးကမ္းၿပိဳ သြန္ထုတ္လိုက္တာေတြ......
အိပ္မက္ကို ျပန္ေျခာက္လွန္႔ဖုိ႔ဆုိ......
ဘာလုိ႔မ်ားတုိ႔ေတြ ေတ့ဆုိင္ေနေတာ့မလဲ.........
ခူးပီးမွ အသီးႏုတဲ့....
ဘဝရဲ႕ေထ့လံုးေအာက္မွာ..........
မေတာင္းလဲ ေပးေပးေနမိတယ္....။

ဟုတ္ရဲ႕လား.........
သံသယေတြက ျပန္ျပန္ခ်ည္တယ္.........
ညိဳတုိင္းလဲ ရြာႏုိင္ခဲလြန္း........
အဲဒီပန္းေတြ ပြင့္ခ်ိန္ထိေအာင္ .........
ငါ့ရင္ခြင္ ေနရာက်န္ပါ့မလား.........
မေတာင္းပဲနဲ႔ ျပည့္တဲ့ဆုဆုိတာ ...........
ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို ခုတံုးလုပ္ဖုိ႔တဲ့လား...........။

အရာရာကို အရွံဳးေပးပီးပါမွ.......
ႏႈတ္ထြက္ဖုိ႔ ေတာင္းဆုိတတ္တယ္....
ခ်ိမ့္ခ်ိမ့္သဲ ႀကီးျမတ္မႈမွာ........
ရိုးေျမက် နားလည္မႈေတြနဲ႔............
ေၾကြက်တဲ့ထန္းသီးအေၾကာင္း........
စကားလံုးေတြ ဆြံ႔အေလာက္တဲ့အထိ........
တုိက္ဆုိင္မႈက ဘဝကို စိန္ေခၚ.........။

ေပးသူနဲ႔ ယူသူ...
ဘယ္သူက အားသာေနတာလဲ......
ခ်ိန္ခြင္ကို လွ်ာထုိးညွိခ်ိန္ေတာ့.........
အသစ္ေရာက္တဲ့မနက္ကို ျမင္တယ္......
ေနဘယ္ကထြက္တာလဲ....................?

Sunday, February 14, 2010

အလြမ္း

အစကတည္းက
စိတ္ကူးေတြ အက်ဥ္းက်ၿပီးသား
ဥေပကၡာ ေမွာင္ေနေအာင္ ပြင္႕တဲ႕အခါ
ငါ႕အတြက္
လ တစ္စင္းဟာ ပိုၿပီး အိပ္မက္ဆန္ခဲ႕တယ္..။

သတိရေနလည္း ဘယ္သူမွ မရွိ
ကိုယ္႕စိတ္နဲ႕ကိုယ္ မေထြးနုိင္ မအန္နုိင္ဖ်ားနာၿပီး
ပဲ႕တင္သံ "အ" ေနတဲ႕ ရင္နံရံမ်ားမွာ
ေခၚသံေတြသာ စိုက္ဝင္ နွစ္ျမဳပ္ေနခဲ႕ေပါ႕...။

ကူးေလြ႕

Saturday, February 6, 2010

ငါ႕ရဲ႕ ခ်စ္သူ

ေမ်ာ္လင္႕တႀကီးနဲ႕ ငါ႕ ရင္ေျမယာေလး
ထြန္ယက္....
စိတ္ကူးလိုက္ရုံနဲ႕တင္ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလြန္းေနေတာ႕လည္း
ရူးရူး မူးမူး ေတာင္႕တမိတာ မဆန္းဘူး မဟုတ္လား..?
အဲသလို...ရင္ေတြ ခုန္ၿပီးေတာ႕
ရွိသမွ် အခ်စ္ေတြပုံေအာၿပီးၾကဲခဲ႕တဲ႕ ငါ႕ ပ်ိဳးခင္းပါ
ခုေတာ႕..
ေသာကရည္ ရႊန္းရႊန္းမွည္႕ ဝင္းေတာက္ၿပီး
အဆိပ္သီးရာေထာင္မက ပြင္႕လာခဲ႕ၾကတယ္....။

နင္ကေတာ႕...သိမယ္မထင္ဘူး..ဟ!
ကတိ ကို ေတာင္လို ပုံေပးၿပီး ဒူးေလးတ နန္႕နန္႕
ငါ႕မွာသာ
ပုခုံးသားေတြ ဖူးေရာင္ အက္ကြဲၿပီး ပုပ္ခဲ႕..သိုးခဲ႕ခုေတာ႕
ဒုကၡၫွီနံ႕ေဟာင္ေဟာင္ေပၚမွာ
နင္႕ ရယ္သံေတြသာ တေလွာင္းေလွာင္း အုံလုိ႕...ဖြဲ႕လို႕။

ကူးေလြ႕